Cando o señor Lorenzo denuncia que nunha parte da composición do Consello Escolar están os partidos políticos da oposición, "que seguen a desgastar o goberno co tema da lingua, nun intento de quitar beneficio político dunha cuestión que debería estar por riba das diferenzas ideolóxicas e partidistas", está vendo só o político nos outros -a contaminación nos outros-, confirmándose el como puro, por riba do ben e do mal, para superar así o fracaso, o inmenso fracaso que supón que o máximo órgano consultivo en materia educativa lle diga (24 votos a favor e 16 en contra) que a súa Política é un "nin cando nin onde": puro labirinto de destrución.
Miguel Anxo Fernán Vello, Lorenzo no seu labirinto político
